Na de ervaring met een poes die moeilijk krols wordt en een lange autorit hebben we de "somali droom" bij Rozita eerst maar even aan de kant gezet.
Voor de tweede poging om een nestje te krijgen van Rozita zijn we langs geweest bij Luka. Luka is ook de vader van onze Ury en Vloss.
De rit naar Luka is een heel stuk korter en misschien ziet Rozita iets bekends zodat een dekking deze keer wel gaat lukken.
In april is het zover, Rozita heeft een goede krolsheid en ze mag uit logeren. De krolsheid zet zo goed door dat ze diezelfde nacht nog gedekt wordt. Dat lijkt veel belovend, na drie dagen mag ze weer mee naar huis.
De zwangerschap verloopt voorspoedig maar omdat ze niet erg dik is verwachten we een klein nestje of zelfs maar één kitten.
Als het zover is laat de bevalling op zich wachten.
Dan gebeurt er iets raars. Haar lichaam vertoont geen tekenen meer van een zwangerschap, de melk klieren zijn niet meer opgezet, we voelen geen gekroel meer in haar buikje en Rozita wordt weer slank. Rara hoe kan dit want er is niets uitgekomen.
We beginnen aan onszelf te twijfelen, is dit toch een gevalletje schijnzwanger-schap?
Eerst maar een afspraak maken met de dierenarts.
Net voor we naar de dierenarts willen vertrekken vinden we iets in de keuken wat lijkt op een dood kitten met de placenta er nog aan.
Het mysterie is opgelost, Rozita heeft dus een miskraam gehad.
Er volgt een herdekking en op 4 augustus mag ze weer naar Luka.
Deze zwangerschap verloop heel anders. Rozita is nu veel rustiger, wordt al snel dikker en ons eten is niet meer veilig als ze in de buurt is.
Alles verloopt voorspoedig. Ze bevalt, zo als gewoonlijk hier, iets na de uitge-rekende datum maar omdat ze zo ontspannen is maken we ons daar geen zorgen over.
Dinsdag 10 oktober wordt er één katertje geboren, een donker zwart-zilver of wildkleurtje van 100 gram. Een moeilijke bevalling door de stuit ligging maar alles gaat goed. Hier blijft het in eerste instantie bij. Rozita blijft wel onrustig als we weg willen gaan. We weten haast wel zeker dat er nog meer in moet zitten.
Pas de volgende nacht, het is al vroeg in de ochtend, zien we dat ze weer weeén krijgt. Niet veel later wordt er een sorrel-zilver poesje geboren van 90 gram, ook een stuit ligging maar met enige hulp van ons gaat ook dit goed. Nog geen half uur later volgt het derde kitten ook een sorrel-zilver poesje, iets lichter van kleur, ook 90 gram.
Drie kittens voor Rozita in goede gezondheid!
We mogen haar eindelijk even alleen laten, iets wat voor de bevalling absoluut niet mocht. We blijven wel in de buurt en gaan vaak even kijken hoe het gaat. De kittens liggen dan lekker te drinken of voldaan te slapen, niets om je zorgen over te maken.
Maar dan slaat het noodlot toe.
Als we voor het slapen nog even bij Rozita en haar kroost gaan kijken ligt het eerst geboren katertje apart van de andere twee. Als we het oppakken voelt het al slap aan.
We wrijven en wrijven.
We maken haast om het maar weer op gang te krijgen, het hapt naar lucht maar redt het niet. Zo verdrietig! Misschien toch een klap gehad van de moeilijke be-valling of er was iets anders aan de hand, daar kom je niet achter.
De twee sorrel-zilvertjes doen het tot nu toe goed, hopelijk kunnen we daar later wel volop van genieten.
